Hoe werkt nu precies NEI met je brein?
Om te kunnen snappen hoe het loskoppelen van emoties moet je eerst weten hoe ons brein werkt. De werking van het brein bestaat uit drie pijlers Het bewustzijn, het onderbewustzijn en het autonome bewustzijn. Elk van deze delen heeft zijn eigen specifieke taken.
Het autonome bewustzijn of reptielenbrein
Dit stuurt de alle (automatische) processen aan, waar we niets voor hoeven te doen, maar waar wel invloed op uit kunnen oefenen zoals: Ademhaling, Hartslag; Immuunsysteem; Bloeddruk; Spijsvertering. Maar ook je overlevingsstrategieën om te overleven: fight, flight freeze en fawn. Bij fight ga je vechten, je geeft antwoord of slaat terug. Bij flight, vlucht je, je rent weg of verlaat de gevaarlijke plek. Bij freeze, ben je bevroren en niet in staat om te handelen of spreken en bij fawn, pas je je aan aan het gevaar of de aanvaller om in leven te blijven. Dit noemt men ook wel het Stockholm syndroom waarbij je sympathie gaat voelen voor je gijzelnemer.
Het onderbewustzijn 95% van het totale bewustzijn
Hierin zitten de delen van het brein die betrokken zijn bij: Je herinneringen (lange termijn geheugen); emoties; overtuigingen; gewoontes en patronen. Alle gedachten over jezelf met de bijbehorende labels wat je van jezelf vind.
Zoals je ziet neemt dit veel ruimte in beslag in je brein. Maar ook in je cel geheugen. Al deze labels die jezelf oplegt worden daar opgeslagen en vastgezet in organen.
Het dagbewustzijn 5% van het totale bewustzijn
Hierin zitten de delen van het brein die betrokken zijn bij het:
Tijdelijk geheugen; logisch en analytisch denken; rationaliseren maar ook je wilskracht om acties te veranderen waarvan je bewust geworden bent door gesprekstherapie. Het is daarom lastig om op deze pure wilskracht alleen een blokkade aan te pakken ondanks de vele gesprekken met hulpverleners die op deze gesprekvormen zitten. Er zit namelijk altijd een kritische factor op.
Kritische factor
De kritische factor het spamfilter tussen je bewustzijn en onderbewustzijn. De kritische factor filtert binnenkomende informatie en weerhoudt ons ervan om onbekende informatie zomaar te accepteren en op te slaan in je onderbewustzijn. Of om informatie zomaar te verwijderen uit je onderbewustzijn. De kritische factor vind namelijk dat hij er zit om je te beschermen om niet zomaar alles voor waarheid aan te nemen.
De kritische factor ontstaat pas als je ongeveer 7/8 jaar bent. Daarvoor accepteert je onderbewustzijn over het algemeen heel gemakkelijk informatie en suggesties. Dit is waarschijnlijk om ervoor te zorgen dat je als jonge kind heel snel leert. Je moet namelijk jezelf in stand houden in dit leven, daarvoor is je aanpassing aan je gezin en omstandigheden heel belangrijk. Jonge kinderen nemen al snel iets voor waar aan, sinterklaas, monsters, kabouters alles is nog mogelijk.
Dat maakt jonge kinderen ook extreem beïnvloedbaar zijn, ook voor onveilige thuissituaties of trauma’s in de vroege levensjaren. Stel je maar eens voor wat er gebeurd in het brein als er regelmatig opmerkingen worden gemaakt dat het kind, dom, lelijk, of niet gewenst is. Deze overtuigingen komen terecht in het onderbewuste. Soms worden deze overtuigingen in het verdere leven niet meer bekrachtigd en heeft iemand daar nooit meer last van, maar als de overtuiging wel bevestigd wordt door bepaalde gebeurtenissen kan het problemen opleveren.
Let wel: bepaalde overtuigingen hoeven helemaal niet te worden veroorzaakt door extreme jeugd situaties
Wil je een gedragsverandering teweeg brengen, dus groeien zonder dat het onderbewustzijn je belemmert, dan is de meest effectieve manier daarvoor om de overtuigingen in het onderbewustzijn los te koppelen. Want wanneer we aan het bewuste nieuwe informatie willen toevoegen waar we heen willen gaan maar dit zonder de overtuigingen en emoties uit het onderbewuste los te koppelen. Dan merk je dat de kritische factor in de weg zit. De kritische factor vergelijkt de nieuwe informatie met de reeds bestaande informatie in het onderbewustzijn. Nieuwe informatie wordt in de regel slecht tot niet geaccepteerd, wat zorgt dat we wel weten wat we moeten doen. Maar je dus voelt dat er een daadwerkelijke blokkade zit op het uitvoeren van wat je daadwerkelijk wil veranderen of liever wil denken en voelen.